BİR MÜDDET, İÇİNDEN “AKREBİN YOLCULUĞU” FİLMİ GEÇEN BİR ZAMAN ÖYKÜSÜNÜN GÜNCESİ

BİR MÜDDET, İÇİNDEN “AKREBİN YOLCULUĞU” FİLMİ GEÇEN

BİR ZAMAN ÖYKÜSÜNÜN GÜNCESİ
H.Çiğdem YORGANCIOGLU 
http://www.cigdemyorgancioglu.org/
All rights reserved . 

fotograf -matematikçiler.com sitesinden alınmıştır 

BİR MÜDDET, İÇİNDEN “AKREBİN YOLCULUĞU” FİLMİ GEÇEN

BİR ZAMAN ÖYKÜSÜNÜN GÜNCESİ

KRONOLOJIK BİR SIRALAMASI YOKTUR BAZEN OLUP BİTENİN

Bir çalar saatin alarmını bu saatte kim çalıyor demek çanlar kimin için çalıyor demek gibi bir şey değil. Modern zaman algısına kıstırılmamış bir kum saati var masamda .ve aynada bir masa saati . Çizgisel bir zamanı inkar ediyor. Tik taklar ve, liner zaman kavramıyla düşünürsek her geçen an, aslında yakın geleceğe doğru yakınsanmakta .Temassız ve mesafeli geçen abur cubur günlerde; bakalım, sürekli olan değişen değişmeyen üzerinden ve zaman teması özelinden ipe sapa gelir neye temas edeceğim. Şimdi zembereği boşalmış bir saat gibi anlatacağım bu hikayenin; dişli ve çarklarından bir tanesi eksilirse bu saat durur. 

Taşra kasabasında bir kadın,, kızını kaybettiği gün saat durmuştur. Kadının adı Esra’dır .Filme henüz başlamadık. Bir sevişme ile tekabüliyet içinde olan kulenin saatinin çalışması da bir işarettir. Saat çalışır o filmde. Kerem ve Esra’nın ihtirasla sevişmeleri saati çalıştırır ve Esra’nın doğasına dönüşmesine sebep olurken akrebin çalışması Esra’nın tabiatının bu hikayedeki akrep olması nedeniyle Kerem’i ölümün kucağına giderek yaklaştırmaktadır. Çünkü yaşadığı her duyguyu kanırtıcasına yaşayan Esra’nın çocukken ayna oyununu oynadığı kişi de âşık olduğu kişi de sanıldığının aksine aslında Kerem değil Esra’nın kendisidir.Bir narsizm yankısıdır. Bir narsizmin  yanksııdır gölün aynasındaki kadının yüzü. Kerem’i bir anlamda manevi açıdan daha üst seviyeye taşımaktadır bu hali , Hatta bunu canı ile ödeyecek olsa dahi. 

Bir taş atayım önce şuraya. Zamandan munezzeh ve lâmekân yaşayanlar için döngüsel zamanın kısır bir döngüye dönmesi mümkün mü? .Bu sorunun cevabı bu filmde hem “evet “hem de “hayır”. Zamanı sonsuzluğun bir gölgesi olarak ifade eden filozof Platon herhangi bir olup bitme(ler)in zamandan ayrı düşünülemediğini ve Physis yani evrenin , varoluş ve tekrar yokoluş özelinde zamansal olduğunu söyler ve onun için zaman, idelerle değişim dünyası arasında bir nevi aracılık vazifesi görmektedir .Yani bir asıl de gölge bağıntısı üzerinde şekillenir. Zaman.Aristo için ise önce ve sonradan ibarettir en kısa anlatımla. Döngüsel hareketlerin içinde ölçülebilendir esas olan. Her ikisinde de şimdi , geçmiş ve geleceğin sınırları üzerine düşünecek hayli fazla nokta olsa da iyisi mi şimdi filmin önce filmle beraber kendi yaşamımda gelişen eşzamanlı rastlantısallıklarına sonra da filmin noktalarını birleştirmeye sıvanayım. 

Belki de gölün suları herşeyi , tüm geçmişimizi silecektir kimbilir bizler bir hayatttan diğerine savrulurken . Filmdeki gibi. Zaman gerçekten var mı ? Hiç bilmedim ben zamansızım ve yaşım yok. Bilmiyorum.Zaman yok yinelenen ama her yinelenişinde yeni ve biricik olan ve yeniden yolculuğu önümüze sunan hayatlar var belkide . 

Bilmiyorum pek çok şeyi. Fakat içgörüsü, yüksek olan Akrebin Yolculuğu’nu izleyenlerin yıllarca metafor ve öyküleri üzerinden hikayeler anlattığım Peru’lu yazar Carlos Castaneda'nın kadim Meksika şamanlarının, zamanın çarkına dokunabilmesini ve onu yönlendirmesine ilgi duyabileceklerini hisseder gibiyim 

KORONORMAL ZAMANLAR VE OCHO CORTADO 

Şayet hiç hareket olmasaydı zaman olur muydu? Zihnimiz hareketsiz mi? Elbette hayır Aristo Felsefesi Newton Fiziği ya da Einstein’in İzafiyet Teorisin anlatımları ile sınırlı olamazki zaman algımız . Değişim, Dönüşüm, Gelişim; peki bunlar zamansız mı ? Uzaydaki tüm koordinatları tanımlanamayan zaman nasıl da muhtaç bilincimize ve zihnimize. Ve sosyal medya mecralarında bazen fasa fiso goy goy , bazen kişisel gelişim bazen de vasatın üstü ender zamanlarda da kaliteli denebilecek canlı yayın sohbetlerde geçen , bir dereceye kadar ruh halimizi iyileştirmek için kaldıraç vazifesi görse de bir kaç istisna dışında manevi doygunluk hissi vermeyen zamanlar ne kadar da kifayetsiz aslında .Ne kadar da yetersiz  insan ruhuna ve yaratıclığına iyi gelen yüzüyüze kaliteli muhabbetlerle geçen zamanlarla mukayese edildiğinde. Bu kadar uzun cümlemin özeti yüzyüze yapılan sohbetler muhabbete dönüşürse iyi gelir insana. Bazen daha önce hiç sohbet etmediklerimizle de yaparız bu sohbetleri hatta evveliyatında dansa hiç birlikte dokunmadıklarımızla aylardır denemediğimiz figür ve kombinasyonlara ayakkabısız halde çorapla yaparak rondasız açılırız bir anda  Zaman yolculuğuna. Ve  o şekilde  cümleler kurarak.   Hayat böyledir bazen. 

Masa saati aynada 9 ters yüz eder zamanı gizli ve gizemli yüzlerde, yüzyıllarda.Çünkü filmi izlediğim zamanlar sabah  3 civarıdır. 

Evvel zaman içinde, içimde ve içimden konuşuyorum . Geç bir saatte, güneşin batması ile doğuşu arasındaki dilimlerde saat üçü geçe zaman denen kaynaktan beslenen ve harflerin dansının verdiği endorfinin kurduğu transa geçmiş cümlelerin satır aralarında zamanı daraltarak konuşuyorum. Konuşuyorum, her zaman ve hiç bir zaman demeden “asla asla” diye söylemeden daha öncesi ve sonrasını anmadan “an” dan bahseder gibi.. Bir zamanlar gelecekte , “Back to the future-Geleceğe Dönüş” filminde bir kaykay imgesini imlemeden, geçmişte yapılan ufak çaplı değişikliklerle geleceğe yön veren bu nevi filmleri düşünmeden . Zaman dursa da susmak için konuşmaya başlasam. Başlasam da zaman genleşmeye ve genişlemeye başlasa. Bir saatin onarılması için gereken saat tamircisi sabrıyla başlasam satırlarıma. 

“Bir tarihin içinden geçerken, en son ne zaman bir kaç tanda danseder akrep ve yelkovan bir saatin üzerinde? . Haziran başından beri ,salgından kaçınanların gönüllü ya da zorunlu evlerine saklanmalarına son verip tenha sokaklara elveda deyip henüz kepenklerini yeni açmış vaziyette sosyal mesafeli bir dünyaya açıyor gözlerini dünya ülkeleri. .Bu ülkelerin dünyalı insanları şirazeden çıkmış bir vaziyette sözde kontröllü normalleşirken mi, zamanı dondurmayı akleder yoksa hindistan cevizli bir dondurmayı yerken mi? Yoksa tüm dünyanın Sezen Aksu’nun şarkısındaki gibi hüzünlere mi bölünmüştü saatleri. Cevabı olmaz bütün soruların. Zamansızım ben . 

Evveli , ezeli ya da” anda kalmak” iklimi değildir zamanın asıl hüneri .Aslında hiçbiri . 

Zamana ayak uydurabilen akrep ve yelkovan mıdır.? Zamanın ana ekseni olan akrebi midir yoksa dansta ahengi ve adımları tutturan? Ani ölümü ve erken doğumu zamanın tutsaklığından kim kurtaracak? . Arızalı işte zaman . arızalı saatler .Tamir edilmeli . Duvar saatleri , saat kuleleri kol saatleri hepsi tamir edilmeli . Ne geç kalırız aslında ne de erkendir herhangi bir yere ya da bir şeye . Doğru zaman nedir?   Sırları dökülüp, cama dönüşen aynanın arkasındadır belki zaman, göremediğimiz o yerde. Filmdeki ayna imgesinin içine girercesine. 

Türk sinema eleştirmeni, yazar, gazeteci, mimar.
ATİLLA dORSAY -
Sinema Öğrencisi TURSAK yılları sonrası karşılaşma

H.Cigdem YORGANCIOLU

Damlacıkla bulaşan bir RNA virüsünün zamanlarında , bir damlacığın içinden okyanusları aşmış bir şimdinin içini kemiren hep bir yarın ve dün duygusu arasında sıkışmışlık kaygısı. Çok mu soyut belki kült bir film gelir geçer daha da sürrealist hale gelir bu sözler . Filmi okumaya çalışmak ve eleştirmek , kritikler üzerine düşünmek ihtimali doğmuştur. Belki çalışmamı bititnce TÜRSAK sinema eğitimi aldığım zamanlarki sinema hocam Attila Dorsay’a da yollayabilirim bu yazıyı ya da  belki bir kaç çalışmamı . Yıllarca üzerinde konuşmuş ama uzun şekilde kaleme almamıştım böylesine filmleri. AkrebinYolculuğu ile Uzun ve kısa erimli gelecekte kendine koyduğu erekleri gerçekleştirmeye çalışan ya da hiç bir amaç edinmeyen herhangi bir insanın, merkez üssü “zaman” olan bir kavram üzerinden içine ve tarihe , tarihselliğe bir yolculuğugibi düşüncelere de yol vermek mümkün. Filmle gelen tesadüflerin sayısı giderek katlanmaktadır. filmin geçtiği kasabanın bağlı olduğu il Bolu’dur .Bu pandemi sonrası gelen normalleşme döneminde. Bolu da ertesi gün Bolu valisi koronavirüs vaka sayısının son 10 günde 3 kat arttığını açıklamaktadır . 

Filmi izlerken Esra’nın Kerem le öpüşürken dudaklarını acıtarak kanattığı zamanın kısa bir süre sonra sonrası yemeğe pek niyetlenmeyip sonradan da fikrimi değiştirip ekmeden önce meyvesini yediğim ananasın dış kalın soyulmuş kabuklarının içinden yediğim ananasın dikenierinin dudağımı kanattığı zamanlara denk gelmesi. Sevdiğim rastlantısallıkların bir başkasıydı. Filmin detaylarında , filmin bendeki yankısında ve çözümlemelerinde az sonra hepsini anlatacağım. 

Yaşam boyu geçicilik ve kalıcılık arasında bir zamanın göreceliğini reddediş nasıl da sancılı. İki yakası bir araya gelmeyen ve farklı kıtaları birleştiren bir Megapolde , kentsel olarak dönüşmüş ve dönüşmekte olan beton yığınları arasında ,hayatımızdan eksilenleri mi alır zaman yoksa hayatımıza yeni kattıklarını mı sunar? Ne diye ete kemiğe, mürekkebe bürünür ki şimdi sözcükler şu şehr-i İstanbul’da ?. 

Ne zaman isterse, bir anlık zaman çizgisi yaratabilir insan. Bunu da anlatırım ne zaman istersen. Yeterki yanlış zaman olmasın.Yanlış zaman var mı ? 

İnsan denen varlığın kronolojik hafızası silinirse geleceği kadar geçmişi de belirsiz hale gelebilir“Bir unutmaya bakar. İşte o zaman o hafıza ikiye ayrılır zamanda .Hafıza kaybı ve hafıza kaydı . Az sonra detaylarına gireceği Akrebin Yolculuğu fillmindeki, Kerem’in hafızası da boşluklarla kaplııdır “günce” adını verdiği günlüğündeki eksik, silinmiş bölümleri gibi. 

Bugüne baktığımda ..Haftalar haftaları kovaladı. karantina günlükleri yeni yeni kapanmaya başladı. Havalandırmaya çıkmış tutuklular gibi şehir normale koşuşturmakta ..Son zamanlarda , saati saatine uymayan, yerküreye musallat olan, saat başı bir önceki bilinenleri yerle yeksan eden, alfanümerik bir ismi kendine maletmiş (covid19) musibet virüs yüzünden yaşanan bir izolasyon ve açık ya da muhtemel korona pozitiflerden sakınmaya çalışma hallerinde;,hali vakti yerinde bir vakit algısı.İşte bu insanlık halleri.. Serin ıssızlığın içinden geçen koronavirüs zamanları. Neredeyse bütün tenha günler birbirinin aynısıymış hissi veren Harold Ramis’in yönettiği , Bugün Aslında Dündü diye Türkçeye çevrilen ”Groundhog” filmi gibi (her sabah kalktığında hep aynı günü, yaşayan adamın hikayesi) bir  zaman algısıyla nasıl da salladı yerküreyi. Sürekli güncel tutulmaya çalışılan ve hayatlarımızı kuşatan ve üç ayı aşkın bir süre yalnızlıkla örselenmiş yaşamlarımızdaki şimdiki zaman içindeki bu hal tüm dünyada daha da yavaşlatarak büküyordu.sanki zamanı. Ve Stephen Hawking’in Zamanın Kısa Tarihinin içine fırlatıyordu bütün kıvrımları.tekneden dalgıçları geriye doğru atar gibi. Zamanın okunu da tersine çevirmek mümkün mydü? Yoksa bu örnek bağlamına göre çok mu ilintisizdi. Umarım bu covid19 ve maskelerden bir an önce kurtulur bu dünya. 

İSKENDERUN ÜZERİNDEN FİLMİN VE ZAMANIN ANATOMİSİNE GİRİŞ 

Bir zamanlar .zamana ilişkin yazılmış ama yayınevine verilmemiş bir kitabımın (TEMPUS FUGIT-ZAMAN GEÇİVERİR) fasiküllerini çıkardı çekmecemden. O film. .. Bir film çekip alıp beni onbeş sene önceki Antakya İskenderun Arsuz’daki “Zaman Güneşi “isimli bienal davetiyesinin iç kısmındaki yağlıboya tablomun önündeki göl ve kayıkta sallanmaya hazırlanıyor. Asi Nehri’niden ve sonrasında Arsuz Arabın Gölü Mevkiinden Gölköy’ e nasıl soyut bir yolculuktur ki bu. Gölköy’de gizemli bir kadın o kayıktan atacak kalp şeklindeki içinde resim bulunan kolyesini suya ...Madalyonu ve madalyonun diğer yüzünü. Kadını isminin filmdeki Esra olduğunu henüz bilmiyordum . adam oralı olmayacak.kadın kolyeyi suya atana kadar. Tam attığında O da suya atlayacak .. Kadın korkacak ..Adı Kerem olan gezgin saatçi adam suda görünmez olunca endişelenecek kadın. Sudan çıkan .Adam bulacak kalp şekilli kolyeyi ve “ bulamadım” diyecek.  Yalansız ve meraksız dönmüyor dünya ...Kalp şeklinde o kadının elinden kalbinden vurulur gibi bir hal vardır sanki havada. Daha başlamadı henüz film.. Onbeş sene önce bir sergi bienali yani zamansız yitirdiğimiz yönetmenin(Ömer Kavur) ‘un hayata veda ettiği sene (2005) ve Arsuz’da kayık boyadığım bienalin kıpkırmızı davetiyesi. Kırmızı kaşkollu bir adam var belki geçmiş ve gelecek arasında. Henüz görünür değil. Sinema yazarı dostum Giovanni Scognamillo bir gün yine ilerleyen yaşlarında Kazancı yokuşunda ziyaretine gittiğimde hep yolculukların yönetmenidir derdi onun için (Ö:Kavur). İşte o film de bir yolculuk, bir zaman yolculuğu ve iç yolculuğu hikayesiydi. Filmi izledikten sonra rüya , zaman, görmek görünen, görmeyenler kavramlarının tamamı , görülen ve görülmeyen bütün düşleri karanlığın ta kendisi olarak atfeden yıllar önce okuduğum İhsan Oktay Anar’ın Puslu Kıtalar Atlası’na Uzun İhsan’ın uyku şurubu içip uykuya yatıp düşler görmesi, yine aynı romanda Bünyamin!in düşlerinde maceradan maceraya sürüklendiği ve daima babasından aldığı atlasla yolunu bulması yine bir kez İçtiği sıvı ile uykuya dalıp öldüğü sanılarak kefene konulmuş olup tam mezara konulurken dirilmesini hatırlattı. Ömer Kavur yaşasaydı ve bu filmi yönetseydi eminim hakkını verirdi. 

“Tempus Fugit- Zaman Geçiverir” kitabımın draftını açtım şiirler zaman ve ölüm temalarının Akrebin Yolculuğundaki temalarla örtüşmesi ve şiirlerin güncel olan ve bitenle olan ilgisi hatta kitap draftının ilk sayfasında el yazısı ile yazılı şiirin sözleri tüyler ürpertici bir rastantısallık taşıyordu. Zamandan bahseden ismi KOLYE olan şiirime takıldı gözüm. Ve davetyedeki gibi şiir kitabındaki pek çok ayrıntıya 

21.inci yüzyılda Halkalı güneş tutulması: ve Yaz Gündönümü(21Haziram!ın(2020) hemen ertesi ) hatta O Pazartesi nin de ertesi . aynı zaman diliminde bir dost muhabbetinin de ertesi. Zamanda bir ileri bir geri giden bir öykünün beyaz perdedeki öyküsünün bendeki görüntüsünün henüz öncesi . Soyutlanmaya amade bir zaman çizgisi. 23Haziran . Ve o günün de ertesi Erkin Koray’ın doğumgünü hani der ya şarkısında “öyle bir geçer zaman ki” diye. 

Astor Piazzolla’nın “Oblivion” şarkısının sözlerindeki “zaman” , “tekne” ve “tren” imgesi de aynı filme hazırlanıyordu sanki. Vakti zamanı gelince izleniyor bir akrebin yelkovana değmediği anlarda Akrebin yolculuğu. .Zaman ve saat kulesi bir karadelik içinden sesleniyor sanki. Sürrealist zamanlar içine almaya hazır zihin iklimimi. Zamanı öldürmek ve zaman öldürmek arasındaki ayrımı fısıldıyor bir ses . Hangi Film mi ? Ömer Kavur'un Akrebin Yolculugu adlı gerçeküstü imgelerle bezenmiş, toplumun bir köşesine engelli diye ayrılmış, toplum tarafından dışlanmış körler sağır ve dilsizlerin birbirini ağırladığı, buna cücenin eşlik ettiği , içinden geçmekte olduğumuz Dijital Çağda metaforunu Analog saat üzerinden sürdüren ve ,izlenmesi hep ileri zamanlara ötelenmiş ve izlenmemiş bir film.. o güne kadar izlenmemiş. Zamanın içinde , tarihsel sürtünmelerin etkisiyle varoluşsal sürüklenme duygusuna gebe o güne kadar. Zira şimdiki zaman geçmiş ya da gelecekle bağıntısız yaşanmaz .Sadece kaygılardır insanı andan koparan.”An”dan kopmak da , sadece anda yaşamayı öngörmek de arızalıdır esasında. O zaman , zaman onarılmaya muhtac hale gelebilir. Domino taşları bir oyunun içine girmiştir çoktan görme engelliler konuşmaktadırlar aralarında. Kavur zamanla bir kez daha ötekileştrilmiş ve toplumun dışına atılmış karakterleri yerleştirmiş filmine . 

Kim tarafından ötelenmiş o zaman ? Kim imiş o filmi izlemeyen ?… Cevabı “Ben” diyebilirim . Bir gün izlerim nasıl olsa der ya hani insan ,işte öyle . Ertelemek ya da geniş zaman diye bir şey var nasıl olsa. Ha çeyrek saat ileri ha çeyrek saat geri akıp giden zaman ve akmasının önüne set çekilmiş insan icadı doğrusal zaman dilimleri .ve geleceğe filizlendirilmek üzere yenmeye hemen azmedilmemiş ananas dilimleri .Düşünceler …. Yelkovan değil ki kısa çöpü çekmiş olan.Kısacık  Akrep’tir kısa çöp  aslında kıskaçlı zaman yolculuğunda. Fakat bu hikayenin akrebi kadındır. .Belki de seyretmenin zamanı gelmişti . Sohbet esnasında ilk adını duyunca filmin Erden Kıral’ın Hakkari ‘de bir Mevsim filmine gitti geldi zihnim br an, sonra hatırladım oysa Gizli Yüz ,Anayurt Oteli başta olmak üzere izlemiştim bu Fransız Yeni Dalga sinemacıları (Auteur) arasında sayılan yönetmenin filmlerini. Universite yıllarımda . Hem de öyle evde falan değil daha vizyondayken ,Beyoglu sinemalarında, Gösterimdeyken kesip albümlere dizdiğim gazete küpürleri dahi hala durmakta . Uzun yıllar Nuri Bilge Ceylan gibi pek çok kıymetli yonetmeni ara ara takip etsem de Rus Sineması ,Danimarka Sineması İran Sineması Fransız Sineması başta olmak üzere Dünya sinemasında o kadar çok farklı yerlere gitmişim ki tarihin tozlu sayfaları arasına iteklemişim arkalara bu filmi . Dost sohbetinin sonrası kapı kapanır kapanmaz hemen takılmıştı zihnime yönetmen ve yönetmenlerin filmler üzerinde bıraktıkları parmak izlerini takip eden biri olarak nasıl unutursun bu kıymetli özgün yönetmeni diye de bir iç konuşmayı önce zihnimde başlatmıştım. Filmi izledikten sonra da zihnimden yüreğime indirmek bir film metrajı kadar zaman sürdü. 

Filmi izledim. Aldı beni bir düşünce … ve zaman(lar), imgeler, bağlantılar, eşzamanlılık-concidence işaretler üzerine düşünmeler. simgesel anlatımlar arasındaki bağıntılar ve zamanın döngüselliği . Filmin son sekanslarından birinde âşık olduğu kadın tarafından öldürülmesinin sonrasında kapanış sahnesinin bir trende yolculuğuna devam etmesi parçalar birleştiğinde zamanın bu döngüselliğinin bir göstergesi, Bitmeyen hayatlar zaman ölüm ve aşk ..tıpkı çekmeceden çıkan 2000 li yılların başlarında yazılmış Tempus Fugit kitap hazırlığım gibi. 

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Doğu ile Batı arasında zamanın ruhunu yakalamaya çalışan Türk halkının kültürel buhranlarını masaya yatıran çocukluğunda dayısı tarafından hediye edilen bir saatle başlayıp , sonrasında saatlerle uğraşmayı bir tutkuya dönüştüren Hayri’yi ve onun hayranlık duyduğu ve yanında çıraklık yaptığı Muvakkithane’ de cami saatlerini ayarlamakla vazifeli memurlardan mütevellit bir kuruma mensup ustası Nuri Efendi ‘yi düşündüren Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nü , hatta yine Tanpınar’ın ‘Ne içindeyim zamanın, ne de büsbütün dışında’ deyişini ve çalıştığım saat şirketi vesilesiyle yıllarca süren İsviçre seyahatlerimi ve JungFrau tepesindeki beni ve benim içimden geçen zamanları hatırlıyorum Filmin içine girince. 

Herşeyi eskitien doğrusal zamana aykırılık var bu filmde .Osho’ ya kafa tutar gibi “ ölüme yarın gel” diyebilmek ve kapını geçmişte çalmış bir ölümle yüzyüze gelmek filmin öyküsünde . 

Kimi zaman işi zamana bırakır insan. Öyle yapar bazen sırf zamana mahkûm olmamak için . Zamanla alışmak kanıksamak ya da unutmaya çalışmak ruhuna yazılıdır zira. 

Ezeli bir zamandan ebedi sonsuzluğa kurşun gibi ağır gizemli kadınının Esra’nın duygusal yükü neden geçmiyor izleyiciye?   işte bir soru daha. 

Ava çıktığında ; zarafetten nasiplenmemiş ve aslan terbiyecisi gibi despot olan Agah beyden zılgıt yemeyi umursuyor mu peki Kerem .... Hayır ..

Kerem'in tekrarlanan yaşamındaki zaman algısı diğer haytlarda nasıl şekilleniyor ? Ya onların tekerrürleri ? 

Doğal ekosistemlerin tahrip etmeye azmeder haliyle avlanırken kendini herşeyin sahibi gören üslubundan Gandi’nin ‘Yedi Ölümcül Günah’ından biri olan Vicdansız Hazza pek düşkün olduğunu düşünsem Agah beyin , hatta onun doğasının bir benzerinin Esra’da olduğunu söylesem çok mu yargılayıcı olurdu acaba? 

Başkasının koynundan çıkan kadına aşık olan adamın yani Kerem’in , yine o kadın yani Esra tarafından  yüreğinden vurulmasına ne demeli ? 

Pek bir bodoslama oldu . uzaysal boyutu namevcut bir süreklilik halidir bu vakit denen mevhum. Namı diğer Zaman.. Bu nevi ortaya attığım fragman sorularla çık işin içinden çıkabilirisen. Olmaz böyle. İyisi mi biraz daha derleyip sistematik biçimde toparlayıp anlatmalı doğrusal akan zamana aşık zihinlere. Öyle yapmalı mezkur filmin içine ve hikayesine yavaş yavaş girerek. 

Döngüsel zamanı Tekerrür Sokak’ta tekrar tekrar yaşar gibi geçmişten mi gelecektin mi geldiği belli olmayan belirsizliklerin ufkunda. Kerem’den evvelki saat tamircisinin yaşadığı sokağın adı ve yaşanan tekrarlar filmin bir başka anahtarı . Zamanda kesintisiz bir ilerleme yanılgısındaki insana bunun bir dejavu olmadığını gösteren bir anlatımla. Tarih sahnesinde geçmişin de sürekliliğinin anlamını hatırlatırcasına. Geleceği kurmak için geçmişe ihtiyaç duyan bir sistem algısının dışına atılmaya çalışılan, sadece anda kalmaya programlanmaya çalışılırken, çeşitli enstrümanlardan oluşan bir mekanizmayla ve korkuyla gelecekten ve geçmişten sürekli endişe ve kaygı duyması sağlanan “modern insanın” saatinin zamanının ayarlanması , tamir edilmesi gerekmektedir. Yani bir saat tamircisi gereklidir aslında zamana ve zamanın ruhuna . 

Covid19 ‘lu ısszılık günlerinde, izolasyon döneminde ağır basan yalnızlık teması. Kendiyle başbaşa kalanlar da tutundu bir şeylere ve süre çok uzasaydı her birimiz acaba nelere tutunacaktık ? Zira sahibi gelip oteldeki Afrika papağanını geri alınca ayrılık acısına katlanamayıp kederden ölüm ve ölen otelci de var işin içinde. Herkes kendisini hayata bağlayan bir şeyin arayışı içinde .Pandemi zamanı bile daha da anlamadı mı insanlar bu mevhumun önemini .  O halde vakti zamanı gelmiştir. Daha da girelim filmin içine. 

Fotograf https://alchetron.com/Akrebin-Yolculugu   sitesinden alınmıştır . 

FİLME YOLCULUK -AKREBIN YOLCULUĞU ANLATIMIM
H.Çiğdem YORGANCIOGLU 
http://www.cigdemyorgancioglu.org/ 

Saatin , İnsanın ve Tabiatın Fabrika Ayarları 

Seyyar bir saat tamircisi olan Kerem duvar saatini asar ve şöyle der “ istesen de istemesen de çalıştıracağım seni.Bu duvar saatinin görüntüsü Yönetmen Kavur’un “Gizli Yüz” filminin ilk sekanslarında gözüken duvar saati ile neredeyse tıpatıp aynıdır. Tekrar Akrebin yolculuğuna kaldığımız yerden dönersek, “ o sırada pardesülü fötr şapkalı bir adam girer görüntüye . zippo benzeri bir çakmak ile sigarasını yakar oturduğu ahşap iskemlede ,yüzü Kerem’e dönüktür .Sonra Kerem’in yanına gelip duvar saatinin üzerinde elinin parmaklarını akrep ve yelkovanın açılarını andıran şekilde açar.Saat onarılmıştır ayarlanmıştır.Sorar Kerem,” nasıl yaptın bunu” ...ve “nasıl bildin zamanı” ? diye sorunca adam “ zaman yoktur “ der. Kerem’in ayarlayamadığı saati onaran gizimli adam İnsan icadı zaman kavramını düzeltircesine .Modernite sarmalındaki yaşamlarda doğaya , kendi tabiatına ve ritmine dönerse ancak insanın saatlerin ve zamanın da ayarlanabileceğine işaret eder gibi. 

Bu gizemli  adam kimdir ?  Gizemli adamın , tamir edilmesi gereken bir saatin varlığını bildirerek kendisine saatin adresive orayı açacak anahtarı mekandaki masanın üzerine bırakarak sırra kadem basmasıyla başlatılmıştır filmin ilk sekansı 

İkinci sekans trene binip saate doğru yola çıkan Kerem’in hikayesi trende haritayı inceledikten sonra .Kasabaya varmasıyla yeni bir sekansa girilir . 

İstasyon binası üzerinde Gölköy yazmaktadır.İçinde bulunulan şehir ise Göynük.  İstasyonda iki kişi görünür.bunların anlamını hepsini filmin içinde çözeceğiz az sonra. Zira her bir an atlanmadan izlenmeli . 



Ve film yazıları akmaya başlar

Yeni sekansdaki anlatı izlencesinde elinde Bond çantasına benzer bir çanta omzunda başka bir çanta ile paket taş arnavut kaldırımı yollardan yürür Kerem kasabada .tabak gibi duruyordur tepede kendisini beklemekte olan saat kulesi. Kuleye bakar , kuş cıvıltıları . bir omzunda çanta ile arkadan görünür diğer elindeki çantasını yere koyar hissi oluşur . Oynamakta olan iki çocuğa otel sorar. Otele varır.Resepsiyon boştur kafesi içinde bir papagan durmaktadır. Kimse yok mu sesleri bir süre zamanda asılı kalır. Gelir dış dünyayla iletişimi otelle ve müşterileriyle sınırlı olduğunu filmin sonraki bölümerden anladığımız otelci .Saat kulesine nasıl çıkılır diye sorar odasının anahtarını aldıktan sonra ve bir sonraki sekansa geçmeden otele yerleşitiğini anlarız.

Saat Kulesi

Filmin Sonraki kesitinde Kerem saat kulesinin yolunu çoktan tutmuştur bile. .Elindeki anahtar uymuştur saat kulesinin ahşap kapısına, üst kata çıkar ve başlar saati tamir etmeye. Dinlenmek için tepeye merdivenlerden çıkarken beyaz bir güvercin kanatlarını çırpar. Karşı tepeleri izleyerek sigarasını tüüttürürken bir an kafasını çevirince camsız pencerede verev bugulu bir görüntüde bir kadın belirirverir. Pencerenin bir köşesinde kırık bir cam vardır. Kadının görüntüsü netleşir omuzlarına kadar görülmektedir . Gizemli ve sessiz bir an aralarında diyalog olmaz . Filmin biraz daha ilerleyen safhasında anlaşılır o kadının Saat kulesinin sahibi olan Agah beyin karısı olduğu. 

Otelciden Gelen İpucu 

Adolf Hitler bıyıklı otelci görünür bir sonraki sekansta . Otelci yemeğini yemekte olan Kerem’e "ağzınızdan epeydir lokma geçmemiş galiba" der. Yemek bitince ona servis veren kadın tepsiyi alır ve eline sağlık afiyet olsun ritüeli ardından yatmaya gittiğini söyler. Otelci Kerem’ e "sigara içme" der. O sıra Kerem otelciye sorar … "bir şey öğrenmek istiyorum" der.  …Saat kulesinin sahibinin kim olduğunu sorar gezginci saat tamircisi. Otelcinin yanııtı “ işiniz iş ben burdan hiç ayrılmadım “ olur ve gezginci tanımlamasına değişik yerler ve yeni yüzler diye bir tanımlama yapar. Kerem,otelciye  “Siz de değişik insanlar tanıyorsunuz burada “ dediğinde;  işte  o anda ağzından baklayı çıkarmıştır  otelci..”üç kağıtçılar , dili üzünlar, hatta sevgilisini öldüren bir kadın bile kalmıştı burada “ deyiverir … artık bir izleyiciyi olarak duyargalarınız o kadının , gizemli kadın olduğunu hissetmeye başlar bile. 

Kırmızı Atkılı Adam 

Bir sonraki sekans Kerem Oteldeki odasındadır.Günlüğünü yazmakta bir yandan olanı biteni kendi sesiyle anlatmaktadır. Bu anlatımları bana "Gizli Yüz" filminde fotografçının her odasına gidişindeki kendi iç konuşmalarını sesli şekilde anlatmalarını anımsatır. Tekrar Akrebin yolculuğuna döner zihnim aynı sekansta. Kerem bu sesli iç konuşmada tam gördüğü kadını ve yüzündeki ifadeyi defterine not düşerken bir anda çarpan bir kapı sesi sonrası çıktığı kordiorda kapısı çarpan odanın penceresinin önündeki masada boynu kırmızı kaşkollü adamı görüür. ses etmeden döner odasına. 

Kerem’in saat kulesinde ne aradığını hatta anahtarı da ne şekilde edindiğini sorgulamak üzere kereste atölyesine sağır dilsiz adamıyla Bolu plakalı (14) mavi bir kamyonet tipi araçla getirten Agâh Bey, esrarengiz bir adamın Kerem’den , bozuk saati onarması talebiyle anahtar ve adres teslim etmesi suretiyle Kerem’in orada olduğunu anlayarak , saat kulesinin karısına ait olduğunu ve tamir edilip edilmeyeceğine dair nihai kararı da onun verebileceğini söyler .Agah bey 2003 senesinde Resim sergimin Bodrum’daki küratörünün erkek kardeşi Tuncel Kurtiz’dir. 

Gizemli Kadının Peşisıra Göl ve Silah Sesi 

Kasabanın esnaf lokantasında yemek yerken lokantacıya saatin ne zamandır çalışmadığına dair sorusuna “ uzun zamandır ,zenginin işine akıl mı erer, hikmetinden sual olunmaz” cevabı alır almaz ve orta şekerli kahvesini henüz söylemişken ve daha kahve gelemeden saat kulesinde gördüğü gizemli kadını yani Agah beyin karısını tekrar gören ama henüz karısı olduğunu bilmediği bu kadının peşi sıra giden Kerem, göle doğru yürüyen kadını takip eder ..İzlerken yolda bir satıcı pamuk şeker satmaktadır.Kerem, Kadını takibe devam eder ve göl civarında bir ağacın arkasından seyreder olanı biteni. Kadın gölün kıyısındadır. Aradan bir zaman geçer ormanda . Kerem'in geçen gece kaldığı otelde gördüğü kırmızı atkılı adam da göldeki kadına daha yakın bir vaziyette kadını izlemektedir. Kadın, gölden uzaklaştıktan sonra kendisi de yola koyulan Kerem kurbağa seslerinin duyulduğu bir sekansın göl civarı görüntüsünden bir süre sonra iki el silah sesi duyunca önce dört bir yanı kolaçan eder ve tekrar göle yönelir. sonra koşmaya başlar .koşarken düşer . Göle yaklaşır , beline kadar göle girer ve suda kırmızı atkılı adamın cansız bedenini görmesinin akabinde ona yanaşmadan gerisin geriye yeniden koşmaya başlar tekrar düşer. 

Karakol İfadesi Kırmızı Atkılı Adam ve Günce İpucu

Ardından bir sonraki sekansa geçer film. Kerem karakolda otelciyle birlikte ifade verimektedir. Filmde yanıslamaların belirdiği kırılma noktası başlamıştır izleyiciyi uyandıran bir zaman duygusu Zira Otelci, emniyetteki ifadesinde Kerem’den başka otelinde kimsenin kalmadığını belirtir. Polis memuru Kerem’e dönüp “otelde kimse yokmuş emin misin “dediğinde “gördüm odasında bir şeyler yazıyordu” diyor Kerem. Öte yandan Kerem, memurun “Gördüğünü iddia ettiğin kırmızı atkılı adam dışında başka birisi var mıydı “ sorusuna cevaben verdiği ifadesinde gölde gördüğü kadından hiç bahsetmez. Yoktu der. Memurların başka detay var mıydı sorusuna da  “ güncemi düşürdüm” der .. Kasabadan bir yere ayrılmaması tembihlenen Kerem odasıa döner 

Sonraki sekansta saat kulesine ve sonra odada aynaya bakar .Odasında kapatılmış bir kahve fincanını aşağıya indirip resepsiyon gorevlisine gorsa da kimse yok, kadın da gitti yanıtını alır.Papağanla ilgilenen otelciye odasını değiştirmek istediğini söyler. Sonra odasında yeni odasından saat kulesini izler bir sonraki sekansta 

Ardından gelen sekans Gölde yapılan tahkikatın görüntüleridir ve inceleme neticesiyse izleyiciyi aymaya sevkeden başka bir detay daha vardır .Kırmızı kaşkollü adamın cesedi bulunamamıştır. İhtimaller yolu çatallaşmaya başlamıştır . Ya görünenin dışında bilinmeyenleri bol bir cinayet ve kaybolmuş bir ceset öyküsüdür ya da film anlatısında zaman bükülmektedir. Bu bükülme Flashback- Flashforward hissinden farklıdır. Gizli Yüz filmlerinin içinde ve bazen Göl de hisseder izleyici kendini .Bu arada tanıştığı efsunlu ve gizemli bir kadın ile kaderi ve yaşamı değişen adam hikayesi vardır yine tıpkı Gizli Yüz’deki gibi. Birinde bir fotoğrafçı adam diğerinde saaat tamircisi bir gezgin. .Gizli Yüz filmindeki fotoğraftaki saat tamircisi adam , Akrebin Yolculuğu Filmindeki saat tamircisi ile bağlanır bir yandan .Filmi izledikce bazen Lars von Trier’film serilerine bazen de Tarkovski ‘nin sinematogrifisne gidip gelmeler yasıyorum . Bu arada Akrebin Yolculuğu’nda da tıpkı kasaba, saat kulesi vb pek çok benzer imgeyle dolu Gizli Yüz filmi gibi bir sırrın peşine merak duygusu ile gider filmdeki adam.. yani Kerem. 

Agah bey,Zamanın Tamiri için İkna Olur

Agah bey, tepeden bakan bir ses tonuyla kanyağını kafasına dikerken, bir yandan konuşur.ormanda.” kimsin sen dün daha saati tamire geldim dedin elinde bir anahtarla geldin şimdi de bir cinayeti gördüğünü söylüyorsun” deyince Kerem düzeltir “Cinayeti demedim sadece ölü gördüm diye. Ağah bey ..bir silah sesi duyuyorsun ardından da gölde bir ölü görüyorsun .Bütün bunlar sana bir cinayeti çağrıştırmıyor mu diye sorar. Sadece saai onarmaya geldiğni teyit alan Kerem’e anahtarı verip akşam eve davet eder. Agah bey’in her daim Kerem’ e kıl kaptığı ve tepeden baktığı okunmaktadır. 

Meğer o Gizemli Kadın Agah bey’in eşiymiş, Kuleye bir de Çan İstemesin mi !



Bir sonraki sekans Kerem Agâh Bey’in evine davetine icabet eder. Av tüfeği ile ugraşmaktadır Agâh bey ve avın insanı genc tuttuğundan bahseder..Hükmedici ama öncekine göre daha yumuşak bir tonlama ve edayla kasabada hiç saatçi olmadığını söyler Kerem’e. Kulenin 2 anahtarı oldugunu birinin kendisinde diğerinin eşinde olduğunu ve anahtarı nasıl edindiğini anlamadığını da sözlerine ekler. Kerem!in cevaplarına istiinaden “Kerem ustanın hikayesine inanalım ama göldeki ölüye inanmak zorunda değiliz “der .Filmin onemli yerlerinden biri de bu ksımdır. Karısına “ dostumuz göl kenarında bir ölü görmüş” der .Agah beyin eşi Esra ile de tanışırınca, Kerem, hem saat kulesinde hem de göl kenarında gördüğü kadının, Agâh Bey’in eşi Esra olduğunu anlar . Esra’nın talebi ise , Kerem’den saati onarmakla kalmayıp, saat kulesine bir de çan yapmasıdır . O sırada çan imgesi bana bir an Gizli Yüz filmindeki insanlara saatlerin sırrını anlatmak isteyen ve bu sayede insanları kederlerinden kurtulabileceğine inanan saatçinin dükkanının kapısındaki minik çanı , saatli kilisedeki büyük çanı ve yine o filmdeki cüceyi düşündürür.



Kırmızı Atkılı Adamın cansız bedeni bulunamaz-Sarkastik

Takip eden sekansta 11 nolu yeni odasında Kerem’i odasında polis memurları beklemektedir .”Gölde bir şey bulunamadı ceset meset yok ve bu durumda karakol olarak biz senin ne yapmak istediğini anlayamadık” der memurlardan biri. Sonra da alaycı bir şekilde üşütüksün demeye getircesine “ manzaran da pek güzelmiş ben olsam bu odadadan hiç çıkmam” der.Önyargı ve varsayım yüklü bu sarkastik hal pek de inandırıcı olmayan bir iyimserlik gibi gözükür, zira polislerden beklenmeyen bir kuşku biçimidir görüneni olduğu gibi kabul etmek. Öte yandan cansız beden bulunmamıstır . ortada delil olmadığı icin de bir o kadar gerçekçidir tepkileri fakat memurun Kerem’e bakışı Kerem’in kale alınacak bir yanı olmadığı üzerine yoğunlaşmıştır. Otelcinin beyanı ve cesedin bulnamaması yeterli bir kanıt sayılmaktadır. Oysa filmin bu bölümde anlattıkları bir cinayetin çözümlemesi değil bunun ötesinde bir hikayedir. Spiral bir zaman hikayesi demek de yetersiz kalır.





Saat Kulesi Esra ile Başbaşa ilk Diyalog

Çan için ölçü almaktadır sonraki sekansta Kerem. Esra ‘da kulede . Çan yapımı esnasında Esra ve Kerem arasında önce diyalogar başlar Esra eskiden kuleye geldiini ve saatin sesini duymanın kendisine huzur verdiğini anlatır.Kerem’in nie çan istediniz saat kulesine sorusuna cevap olarak da “ çansız hiç saat kulesi olur mu yanıtını verir.iç mekandan saatin kulesinin tepesine dış balkona çıkarlar orada geçen diyalogda Esra bir olüden bahsettiniz bir onceki gece sorusuna “sizi de gordum öen adamın oldugu yerde” dediğinde Esra kimseyi gormediğini ve yalnız oldugunu söyler. Filmin yine zaman kavramı ile ilgili düşündrücü noktalarından birisi de bu diyalogun geçtiği andır sonra “Siz ne yapıyordunuz orada sorusuna da Kerem’den “sizi izliyordum” yanıtını alan Esra kocasının tedrginliğini yaşadığını ima eden bir duruşla çanın biteceğine dair söz vermesini ister Kerem’den onu ellerini tuatarak . ve elektriklenmeler başlamıştır bile .Esra gider.



Otelci ve Papağan

Otelde, otelci papağana kasabayı çekirgelerin bastığını anlatmaktadır “neler neler gördüm” diyerek tam bir insan sarrafı olmustur ziyadesiyle. Güneşin bir günde tam iki defa tutulduğunu gördüğünü söyler. Ben ise her izlediğim sekansta bu tutulmayı düşünüp rastantıları hala zihnimle yakalamaktayım bu meyanda . (malum 21 Haziran'da Parçalı Güneş Tutulması )) daha da anlatır. Sonra otelci Annemin beni doğurduğu günü hatırlıyorum derken i merdivenleri inmektedir Kerem. “Kulağıma ismimin bağrıldığı günü bugün gibi hatırlıyorum dediğinde” ise Kerem resepsiyona otelcinin yanına gelmiş hemen arkasında bulunmaktadır. … işte “zamana dair en muhteşem bölümlerden biri orasıdır filmin adeta “büyükbaba paradoksu” gibi. ..Bar bar bağırmıştı muezzin kulağıma deyince Kerem buralarda bir muezzin bulup bulamayacağını sorar otelciye. Sonra düzeltp marangoz der. Filmin bu kısmında papağanla konuşan otelcinin yalnızlık duygusu, Anayurt otelindeki Zebercet ‘in yalnızlık ve yabancılaşma duygularını ve hallerini hatırlatır.Yönetmenin izlediğim filmlerindeki ortak temalarındandır bu yalnızlık hep. 

Sonraki planda , çanda asılı adamlar Kerim usta diye seslenip Kerem ismini düzeltse de yine ismini bildiği gibi Kerim usta diye söylemeye devam ederken, Kerem onlara taşır mı sizi deyince aldığı cevap “Taşımaz olur mu Ayasofya’nın çanı değil ya bu” cevabını alır . Zamansal olarak gündemizmizdeki Ayasofya’nın statüsünün değiştitilip değiştirilmemesi gibi bir konu ile bu tesadüfi kesişme de dikkat alanıma girdi elbette. Duyargalarım her an açık. Filmdeki tekerrür hissi içine gelmiş şu anda 2020 senesi içinde geçen rastlantısallıklar. 

Otelde yeni müşteriler vardır .Müzik icra edilmektedir. Görme engelli udi önce olmak üzere saz heyeti görünür.Her yıl yapılan ve üç gün süren panayır için geldikleri anlaşıır. Onların üçkağıtçı menajeri de hava almaya çıkar. 

Esra ve Kerem birbirlerine hayli yaklaşıp gizlice buluşmaya başlamışlardır.Tam bir Aşk-ı Memnu hikayesidir (Yasak Aşk) 

Kerem kasabanın Pazar yerinden geçerken Esra da pazardadır .Kerem diye seslenir .. kendiisni görmezlikten gelmesine serzenişte bulunur Kerem’e .Kerem ‘de Agah bey in mesele çıkaracağını ve söz olacağını ima ederek sadece “Ama düşündüm ki der” ..Ne düşündüğünüzü biliyorum sorun değil der Esra .Mahalle baskısına aldırmıyorum derscesine. Dokuyorum tezgahım var der. Yoldan geçerken bir sokak tiyatrocosonun “ince uzun masal kılıcı imgesi “ düşündürücüdür.Yolda öğrenir Kerem Esra’nın adını . Buralı değilsiniz değil mi diyaloguna Esra’nın yanıtı “Öyle görmek istediğiniz için” olur .Filmin onemli mihenk taşlarından birisi de burasıdır . Esra’ya hak veriir Kerem.Esra da belki der ve yolları ayrılır o noktada bir göz (boncuğu )motifi önce uzak sonra yakın plan görünür . tekrar nasıl göreceğim sizi der Kerem.Beni tekrar görmek mi istiyprsunuz diyerek uzaklaşır Esra arkasına bakmadan . Bu bölümdeki çarpıcı zaman kavramlarından biri de Matrix ‘teki zaman algısından biz tavşan deliğine kadar alıp kuantum algıya kadar sıçratabilecek kadar pek çok delili olan bir olgunun dört kelime ile anlatımıdır . “ öyle görmek istediğiniz için. Bu söz Aristo mantığı ile ve sığ bir nedensellikle anlaşılamayacak bir cümle içerir. Öyle görmek istediğiniz icin.... “ Kuantum fiziğinde zaman her yerdedir her yöndedir. Bir elektron siz bakmadığınız sürece yani gözlemci olmadığı sürece cisimleşmediği aya sırtımı dönsek ay orada olmazdı benzeri Shrodinger ,Heisenberg ,Einstein üçgeniyle zihnimizi kaşıyan dört kelime . Bir şey ya öyle ya böyle değil aslında hem öyle hem de böyle olabilir . Kesinliklerin yerini olasılıkların aldığı bir zaman kavramıdır. ışığın hem dalga, hem de parçacık olarak davrandığını, ortaya çıkarması açısından ve elektronların da dalga özelliklerine sahip olduğunu kanıtaması bakımından itibar gören Young yani Çift Yarık Deneynde görürüz aslında bu kelimelerdeki anlamı. tek bir elektron, iki dikdörtgen yarıktan geçirilerek, yarıkların arkasındaki ekrana yansıtılır. Esasında beklenen Elektronun yarıklardan birinden geçmesidir ama o her iki yarıktan da aynı anda geçer ve iki dalga gibi birbiriyle kesişir,ekranda sıralı aydınlık ve karanlık şeritlerden oluşan bir girişim yani dalga deseni meydana çıkar. Parçacığın herhangi bir “t” anında bir konumda bulunma ihtimalini veren dalgadır ve bir elektron, sadece tek bir noktada değil aynı anda değişik noktalarda, bulunabilir.Filmdeki zaman olgusu da bu giriftliktedir. Ve Schrödinger dalga denklemi çözümlerinden birinin içine atar izleyiciyi çift yarık deneyinde Parçacıklar tek tek atıldıklarında yarıkların her ikisinden de geçerken elektronların bilincinin konuşulduğu bir çağda bir önceki yüzyılın son çeyreğinde çekilmiş bu filmin tüm bunları yakalaması da şaşırtıcı değil elbet zira kadim bilgelik ve ilim kitapları günümüzün delilleri ile olmasa da sezgisel akıl üzerinden zamanın doğrusal olmadığını dile getirmişler, sanatçılar şairler felsefeciler bunu sözlerine , eserlerine taşımışlardır. Şimdi tekrar Esra’nın söylediği söze dönersek … gözlemci etkisine gelelim. Aynı Çift yarık deneyinde yarıklara gözlem aleti yerleştirildiğinde kameradan önce ekranda dalga deseni oluşturan elektron bu kez normal bir parçacık şeklinde davranır.Yani ilk beklendiği gibi tek yarıktan geçer. Yani “sen Ay!a bakmasan ay orada olmazdı “ dedikleri tam da bu . kuantum fiziğinde çökme denen bu haidise ihtimaller içinden sadece bir olasılığın gözlemcinin gözlemesi sonucu gerçekleşiyor. Tüyler ürpertici bir dört kelime.Öte andan ayna imgesi ve görmeyenlerin sezgisi ve mavi göz sembolü de fimin tamamını izleyince daha da bütünleşiyor imge olarak kullanılan aynanın arkasını görebiliyoruz zamanda. Tasavvuft ayna çağrışımlarından kuantum fiziğine kadar uzun bir yolculuğu vardır filmin tümünde geçen aynanın ve zamanın bu sekansta. Sürekli ayna tutar Esra Kerem’e . ezeli tecelli sırları, uzun olmayan cümlelerde biraz merak uyandıran biraz da kendine has bir kibirli ama Kerem’e karşı istekli ,flörtöz hali ile döker Kerem’in zihnine. zamanlar arası geçiş devam etmektedir. 

Esra bir Randevulaşma Notu Gönderir Kerem’e 

Saat kulesinin penceresinde cam olmadığını ve kırık bir cam parçasının olduğunu bilmekteydik. Oraya cam takılacak renkli değil düz cam konacak diyalogları ardından Kerem vidaları sıkıştırmaktadır. Kasabalı iki cocuk elini yumruk yapıp haydi bul oyunu oynarlar ellerini Kerem’e göstererek. İlk denemesinde boş bir kağıt parçası vardır diğer çocuğun elindeki ikinci kağıtta randevu yeri vardır Esra’nın çocouklarla Kerem’e gönderdiği nottur bu. 

Yeni bir sekansına geçer film .Göl kenarındadırlar.Kurbağa sesleri işitilir. “Demek yer burasıydı” der kadın. Kendiisni gördüğünü neden kimseye söylemediğini sorar Kerem’den gelen yanıt “belki başınızı belaya sokmamak ya da söylememem gerektiği icin” dir. . Esra ; buraya neden geldiğinizi bilmek isteseniz benimle gelin der ve sandala binerler. Ben bienal davetiyesindeki kayıga bakarım bir kez daha filmin o kısmını izlerken. İtibarlı biri olan babasından bahseder kürekleri Kerem çekmektedir . Bir an Gizli Yüz’de kadının babasından yolculuk sırasında bahsettiği anı hatırlarım kadınların baba figürüne verdiği anlam da Yonetmenin kullandığı imgelerden biri .tekrar Akrebin yolculugunun göl sekansına döner zihnim. Esra devam eder ve yıllar sonra bu saat kulesinin sahibini tanıdım kültürlü güçlü ve etkileyiciydi der evlendiğimizde sat kulesini bana armağan etti dediği saat kulesinin sahibinden bahseder .Kolyesini tutmaktadır güneşte parlar ışık oyunları boynundan çıkarır Esra .Ne var içinde sorusuna merak mı ettin der deyince o kadar da değil yanıtını alınca Kerem’den ve üst perdeden ses tonuyla “ son defa soruyorum dedikten ve Kerem’den tekrar eminim yanıtını aldıktan sonra bırakıverir suya madalyonu . Esra ‘nın gizemli bir hal ile tam bir manipülatör oldugunu düşündürmektedir bu anlar . Kerem madalyonun arkasından suya atlayınca endişelenir. Kerem sandala yaklaşırken suyun aynasında (aksinde kendi yüzünü görür).Kerem’in suda oldugu anlar Esra korkup endişelenmiştir . Kerem bulduğu madalyo icin “bulamadım, hiç bir şey görünmüyor” demiştir. 

Sonraki sekans görme engelli saz heyeti domino oynamaktadır otelde. Elma servis edilir oyun esnasında. Menajer ortadan kaybolmuştur. Bu elma imgesinin yasak aşkı temsilen sonra yeniden çıkacağından habersiz diyerek bu kez anlatımım icine bir spoiler karıştırayım.

Çanı yaptırtmak için Kerem dökümcüye gider.Dökümcü usta bir açıdan bakıldığında Hintli aktör Amitabh Bachchan’a benzemektedir. Dökümcü Kerem’e “böyle bir sipariiş vardı sanki” dedikten sonra seneler evvel Gölköy’den bir saatçinin aynı ebatlar ve modelde bir çan siparişi vermesine rağmen teslim almadığını yıllardır çanın öylece durduğunu söyler ve çanı gösterir. Kim ısmarlamıştı sorusuna “ bir saatçiydi galiba” yanıtını alır Kerem dökümcüden. Deftere bakar dökümcü okur yazıyı ve adresi “Gölköy Saatçisi Tekerrür sokak no 27 “ .. işte zaman sarmalı ve tekerrür .Gizli Yüz Filmi gibi zaman ve uzam kavramı olabildiğince soyut anlatılmış. Ve olguların tekrarlanması da bir başka benzerliktir iki film arasında.

Kerem dökümcüden bahsi geçen saatçinin adresini alıp uzun zamandır kullanılmamış metruk atölyesine gider. Tekerrür yazısı elyazısı ile yazılmıştır sokak tabelasına .Kapı gıcırtısı duyulur

Bu meyanda Agâh Bey’in daha önce kasabanın hiç saat tamircisi olmadığını söylemesine anlamlandırmayan ve yalan söylemesinin sebebini araştıran Kerem gece yarısı Ağah beyin kapısını çalar elinde çizimlerle beraber. , kendisine niye böyle söylediğini sorar .Arada geçen ve tafrasından geçilmeyen Agah beyin hasmane br tutum sergilediği konuşmanın pek de hoş bir sohbet olduğu söylenemez . Neler saçmalıyorsun, nereye varmak istiyorsun diye başlar söze ve neden bunun kendisinden gizlendiğini öğrenmek isteyen Kerem’e bu seni ilgilendirmez cevabını verir . Gerçeği bilmenin hakkı olduğunu söylemesi üzerine de sen bir hafiye misin yoksa ortalığı karıştırmak isteyen bir macerapers misin diye konuşur.”.Saat ustasıyım “deyince Kerem özgüvenli bir şekilde Agah bey bizim saaat ustasına falan ihtiyacımız yok diye cevap verir ve daha fazla başımı ağrıtma diyerek şak die Kerem’in suratına kapıyı kapatır. Bu konuşmanın tahlili düşündürücüdür . Zira buradaki öfkeli tavır gerçeğin üstünü örtmek isteyen saldırgan bir kişinin tavrıdır.

Kerem, evden uzaklaşırken evin penceresinden Agâh Bey’le Esra’nın başta önce Agah beyin omuzlarına sonra şakaklarına masaj yaparak başlayan ve Agah beyin buluzunun düğmelerini açmasından sonra şehvetlenecek gibi meyleden fakat sevişmeye devam etmeden Agâh Bey’den uzaklaşan Esra’nın , sonrasında pencereye yaklaşınca olanlara şahitlik eden Kerem’le göz göze geldiği sekansın içinde bulur izleyici kendisini birden. Esra’nın kocası Agah bey ile romantik bir bağı olmadığı bir kez daha görülürken Esra’nın soğuk görünümlü hallerine ragmen libidosunun da pek düşük olmadığı hissi yansımıştır o sekansta.

özensizce kurduğu cümleler, kibirli hal ve tavırlarından özgüven eksikliğinin yanısıra yetersizlik hissi olduğu belli olan Agâh Bey bu dikizlenme hadisesi farkedince , elindekinin alınması kaygısı ve hissettiği tehdit algısını kıskançık ve rekabet duygusunu su yüzüne çıkarır. kendisinin sağır ve dilsiz adamı Kerem’in başına odunla vurmak suretiyle yaralar . Kafasına odunu yediğinde göldeki yüzü belirir kadının. (Esra’nın)

Kendine gelİdiğinde odada yatakta yine bir başka görüntüsü belirir Esra’nın . Burada elinde odun nobet tutmaktadır dilsiz sağır adam. Agâh Bey Kerem’den kasabayı terk etmesini ister. Söyleyiş biçiminde biraz öğretmen edası ile farkına var titre ve kendine gel der gibidir.

Bundan sonraki sekans,Agah bey zorla Gölköy istasyonundan ilk trene bindirtir Kerem’i . Bu arada kendisini zorla istasyona getiren dilsiz sağıra Kerem “Öküz gibi bir herifsin boyunduruklu bir öküzüsün” diyerek lafını da çakar . Kerem’in peşisira Esra’da binmiştir trene, Kerem’in alnı yaralanmıştır Esra kompartmanda karşısına oturur, ilkinnde Kerem oralı olmayınca iki kere “nereye gidiyorsun” diye sorar Kerem’e. .Ses tonunda hesap sorar gibi bir eda beni bırakıp nereye gidiyorsun anlamını da içinde taşımaktadır yine hafif üst perdeden bir sestir. Nereye olursa , beni bekleyen saat neredeyse oraya cevabını verir. Kerem!in aslında nereye gideceğini bilmeyen ve sürekli arayışta olduğu ve rüzgara savrulduğu hissini tekrar alırız .Bir başka konu kadını yan, Esra’yı sevse bile Agah beyin dayatmacı arzusuna binaen savaşmayıp trene binmeyi ve kasabadan uzaklasmayı secmiştir Kerem.Seçmese de karşı koymamıştır. .Bu noktada Kerem’i fazla mücadeleci olmadığını ama bunu pasiflikten ziyade kendisni bir anlamda akışa bırakma tercihinden kaynaklandığını da anlarız . Yani bu tercihin görüntüsü teslimiyetcilikten ziyade bir yol kapalıysa o halde oteki yoldan gidelim bakalım oarada ne var halyle yeniden mistik cagrısımları da beraberinde getirmektedir. Esra yarasına dokunur eliyle Kerem’in hafifçe kafasını uzaklastırmasına da acıyor der. Kerem daha önce Esra’nın göle attıktan sonra atlayıp sudan çıkardığı ama bulamadım dediği kalpli madalyon kolyeyi verir Esra’ya .”Buldun onu demek” der Esra, alır kolyeyi ve boynuna takar .. Ben de gelebilseydim der Kerem’e .Kerem benimle gel deyince hayır der. Gelemem buradan ayrılamam der neden sorusuna buradan ayrılamam anlamıyor musun deyince Kerem “anladığım tek şey dün gece gördüklerim diye karşılık verince Esra aşk ediverir tokadı Kerem’in yüzüne .Kerem’in kastettiği Agah bey ile önsevişmedir. Toadı attıktan sonra hışımla kalkar ayaga esra kompartmanın kapısına gelir “ dün gece gördüklerin ..” der sözünü tamamlamadan “ dur gitme der arkasından Kerem. Peşi sıra takip eder trende 

Esra Kerem’in işi bitmeden kasabadan ayrılmasını istemez. Trenden atlar. Kerem, filmdeki Karakteri içselleştirerek başarıyla oynayan Esra’nın (Şahika Tekand) ardından trenden iner ve saat kulesinde yarım bıraktığı çan işini tamamlamaya karar verir. Esra’nın Akrebin yolculuğu’ndaki trendeki hali bana Anayurt Oteli’ filminde de rol alan Şahika Tekand’ın Ankara Trenindeki hallerini hatırlatır. Kavur’un filmlerinde kadınlar uzun cürmle kurmaz ve hızlı hızlı konuşmazlar. Adamlar da öyledir. 

Bir sonraki sekans dökümcüdür ve Kerem çanı almaya gelir alır ve Saat Kulesine dogru yola cıkar sonraki sahnede. 

Ve muzik taksimi ile panayırda kör müzisyenlerin verdiği konseri sekansına girilir .Agah bey ve Esra yanlarında da dilsiz on sırada olmak üzere pardesüleri paltoları üzerinde şekilde kasabalılar konseri dinlemektedirler.O esnada salona giren Kerem’i ilk Esra görüp başını çevirip kıpırdanınca farkeden kıskançlığının şiddeti artan ve her şeyin sahibi olduğunu sanan tavrıyla gücünü iktidar hırsı , varlık ve nüfuzdan alan , görünüş itibarıyla çok da karizmatik olduğu hissi vermeyen, agresif ve dürtüsel arka beyniyle hareket ederek Agâh Bey “bu kadın benim” der gibi gibi aynı zamanda Esra ya da “bir yere gidemezsin” mesajı verircesine Esra’nın elini epey sıkıca kavrar. Elini Agâh Bey’in elinden kurtarmaya teşebbüs etsede bunu beceremeyen Esra yerinden kalkarak konser salonunu terk edince , herhangi bir yenilgiyi kabul edemeyecek mizacıyla Agâh Bey’ de salondan ayrılır.Tabi has adamı Dilsiz de onun arkasından. O sırada sezgileri son derece güçlü olan körlerin şarkının ritmini giderek arttuırdığını kör kadının sesiynin daha da güçlendiğini ve salonda ampulü patlattığını görürüz. Toplumdan dışlananlar noksan görülenler,gözleri görmese de görme eyleminin izafiliğine binaen sezgisel olarak ortada bir gerilimin olduğunu hissetmişlerdir. Görmek – görmemek bu filmin zaman kadar en güçlü ve ön planda temalarından biridir. Gözleri olanların bile göremediğini , görme engelliler görebilirler sezinleyebilirler. 

Papağan Hayata Bağlar mı bir İnsanı 

Kerem önce kendisine getirilen bir saati eline alır almaz ayarlar tamir eder ve sonrasında oteline gectiğinde otelci papagana bir şeyler anlatmaktadır . Baş harfi “S” dediğinde Kerem gelir resepsiyona ve selam dediğinde sözcük de S ile başlamaktadır . Ben dondum deyince anında otelci anahtarı verip “odanız hazır” der.Nereden biliyorsunuz doneegimi deyince de muzisyenlerin soylediğini onların kendisini konserde gordukleridir .işte can alıcı noktalardan biri yine burasıdır .Görmeden Görmek ... Görme engelli müzisyenlerin sezgisi gayet güçldür. Sonra susar Kerem ve otelciye bu papagan konuşmaz mı der , konuşmaz yanıtını alınca ama siz onunla konuşuyoruz dediğinde otelci “ E sizinle de konuşuyorum “ şeklinde bir hazır cevap verir. Bu kısım otelcinin o alicenap, babacan keyifli ve kıvrak zekalı,bilgece yanını gösterir .Yalnızlığından hayata papagan ile bağlanması bir anlamda onu zayııf gösteriyor hissi verse de ilk bakıldığında esasen otelcinin hayatındaki büyük bir boşluğu kapatıp tatmin duygusu vermekte ve enerjisini de diri tutmaktadır otelci için bu papagan.Öte yandan iletişime de açıktır bir yanı. Kendi iç seslerini dinleyenler, mizacının da elverişliliği ile bu yalnızıkların içinde daha da bilge hale gelirler hissi de vermektedir bu noktada . varoluş felsefecilerininin ve psikologların muhakkak bu bölüme dair anlatacakları çok şey olacaktır. Cast Away film de hayata tutunmak için voleybol topuna tutan Tom Hanks’in canlandırdığı karakteri anımsattı bana bu sekans bir an. yalnızlıktan muzdarip kimselerin tek başına kalınca ya da yeterli sosyal bağa sahip olamadıklarında Karamsarlık sarmalına girmek yerine bu boşluğu bir nesne ya da başka bir canlı ile kapattıkları aşina olduğumuz bir olgudur. Bu sekansa tekrar donersek , Kerem odasına giderken ve otelci ben sizinle de konuşuyorum dedikten sonra , otelci papağanı kastederek der ki “ “nereden buldunuz onu” diye soracaksınız “ . Sorar Kerem bu soruyu . Bir müşterinin getirip bıraktığını ve sonra da gelip almadığını öğrenince otelciden. Sessiz sessiz ama otelcinin duyacağı bir ses tonuyla “ çan gibi “ der öyle ya çan da sipariş edilmiş ama gelip teslim alınmamıştır. Otelci “inanmadınız dediğinde inandığını fakat garipsediğini söyler ve dışarı da çıkmıyorsunuz deyince otelci çıkmıyorum bu geldğinden beri der papaganı işaret ederek . Kerem ve odasına gider. 

içinde olmadığım zaman gibi

Saat kulesindeki çanı tamamlamak için Kerem’in geri döndüğünü gören Esra ‘nın mutluluktan ağzı kulaklarında fiyonk yapmaktadır Kerem ile gölde buluşurlar.Kerem iki arada bir derede hiç bir yere ait olmayan bir adamdır . Esra’nın kırmızı bir pelerini vardır üzerinde .Kerem’ e döneceğini biliyordum der.Ormanın icinde yürrürler bir müdet sessizce yaprak hışırtıları duyulmaktadır. Ayaküstü seviştiklerinde Esra hayli ihtiraslı görünmektedir ve yineler aynı sözcükleri “döneceğini biliyordum “.Sevişmenin detayları atlandıktan sonra geçilen planda Esra ağaç dibinde hafif yatar vaziyette başını Kerem’e yaslamış halde o efsunlu cümleyi kurar . filmin yine can alıcı nokalarından biri orasıdır “ içinde olmadığım zaman” gibi der içinde olmadığım bir zamanda gibiyim suyun üzerinde yürümek bulutların arasında uçmak gibi der .Kerem hafifçe sırtını sıvazlayarak sefkatli bir şekilde okşamaktadır kadını . Muzisyenlerin konusmaları duylulur ..”Kokusnu da duyuyorum “ der biri .Kerem bizi gözetlemeye gelmişlerdir der körleri kastederek Esra’ya . Bir süre uyur Kerem.Bir yaprağı yüzüne sürerek uyandırır onu Esra .Hayli yumuşak bir ses tonuyla “ düş görüyordun” der.Kerem uyanınca belki defalarca gördüğüm ama unuttuğum aynı düş ve hatırlayamıyorum der. Esra kalkıp yakındaki bir başka ağacın dibine oturur ve Kerem sorar “nasıl biriydi” Esra sessiz derin bakışları vardı,becerikli usta elleri, buraya ait değildi sanki , hep gitmek uzaklaşmak birbirinin peşinden koşan iki cocuktuk , sık sık evimize gelir , tezgahın önünde durur babamın kumaş dokuyuşunu seyrederdi.büyülenmiş gibi.Kendi uydurduğumuz bir oyun vardı.Birbirimize ayna tutardık . küçük el aynaları .O kendi aynasında ,bir dilek tutardı bende anca gerçekleştirmeye çalıştığımız ikimizi aynı aynada görebilmek 

Ne oldu ona diye sorar Kerem. Esra “ gitti der ve ekler düşünü hiç mi hatırlamıyorsun. Kerem’den gelen yanıt hayırdır. Filmin can alıcı yeri ve çözülme nokatalarından biridir burası. Esra Kerem’e gözlerini kapattırır hafifçe ayak parmaları üzerinde Kerem’in boyuna eriserek onu dudaklarından öper ve tembihler sakın gözlerini açma diye. Daha ne kadar bekleyeyim diye sorar Esra diye seslenir kimse yoktur. 

Bir sonraki sekansta kör kadın küçük bir çıngırak çan atar göle. Müzisyenler de yanında .Görmeyenlerden biri bulur çıngırak benzeri çanı. Sonra gözü bağlı şekilde çanı bullma sırası Kerem’e gelir yanlarına katılınca .çanı bulmaz . Güncesini bulur . işte filmin kendi kendini açıkladığı noktalardan bir de budur .Daha önce Kerem karakolda otelciyle birlikte ifade verirken son detay olarak güncesini düşürdüğünü beyan etmişti kırmızı atkılı anlatırken. Körlerden biri sorar ne bulmuş güncesini bulmuş , peki çan ne olacak der kör müzisyenin biri o sekansın ilgili planı kapanır . Gözleri açıkken bulamadığı günceyi gözleri bağlanınca bulması da düşündürür insanı. Bazen bazı şeyleri görmek için gözleri kapatmak iyi oluyor .Ben de güvenli bir dansın icinde isem kapatırım gözlerimi . 

Kör şarkıcı kerem’i ziyaret ediyor 

Gölde çan bulmayı beklerken daha önce düşürdüğü güncesini Bulan Kerem odasında güncesine bakmaktadır kapı çalar . Bu sekans kör kadının Kerem’i ziyaretidir.müsade isteyerek içeri girer buyur edilince kadın. Eline bakar Kerem’in görmeyen gözleriyle sezgisel olarak görmeye başlamıştır. 

kendileri gibi onunda kayblmuş beldeleri unutulmuş kasabaları dolaşan bir seyyah olduğunu ve kendileri gibi bir yerden başkasına savruldacağını ama Kerem’in çıkacağı bu yolculuğunun başka olacağını söyler anlatamam size der . öleceğini görmüştür Kerem’in . Kavur’un ölüm algısı yok olmaktan ziyade bir hayattan bir başka hayata savrulmak olduğundan ölüm sonrası da yolculuğunun devam edişinin anlamıyla beraber filmin ileri sekanslarında anlıyoruz . Kerem gözlüklerini çıkarmasını rica eder kör kadından. “Ne görüyorsunuz” dediğinde çok güzel der Kerem. Kör Kadın panayır sona erdi yola çıkıyoruz der.Panayır sırasındaki sahnede 4 sandalye görünür 2 şer olarak birbirlerinin eşleridir iskemleler. Sezgiler ve kavramlar da zaman gibi içiçe geçmiştir. Bilgileriizn tek kaynağı beş duyumuz değildir , algımızın önemli bir kısmı da sezgidir. Yine burada anlatılan ölümün bir son olmayışı ve tekereürlerden ibaret hayat olgusu olması bana.” Paulo Coelho.’nun “Zaman öldürmek yerine bir şeyler yapın; zira zaman sizi öldürmekte” 

Matrix filmini düşündüm bir an Neo'nun gözleri kör olduğunda Smith'i görebilmesini ve bunun da aslında sezgilerin güçlenmesinden ziyade hakiki dünya sandıkları dünyanın da aslında Matrix olduğunu hatırladım. Ve birden aynı şeyere nasıl 360 derece bakıldığında görecelik kazandığını da gecirdim zihnimin arka odalarından. Daha Wachowski Kardeşlerin (Lana Wachowski, Lilly Wachowski. ) yazıp-yönettiği Matrix filmi bile yoktu oysa bu film çekildiğinde . 

Otelin isminin Gölköy Oteli olduğu gözükür sallanmaktadır yine o Göz sembolu çıkar



Papağan Elden Gider

Papağanın sahibi Cüce papağanını alıp bol serüvenli bir hayat yaşamak istediğini söyler ve Afrikalı papağan olduğunu öğreniriz. Iyi müşteriyim havlu falan çalmadım biraz zayıflamış galiba ama herşeyi Otelci ağlamaklı olur .Oysa o papaganla hayata bağlanıyordu .

Herşeyin sahibi var hikayede saatin sahibi çanın sahibi ve papağanın sahibi.Sahibi alır götürür papağanı .

Günce- Sanki gölün suları herşeyi silmiş 

Güncemi kör oyununda yeni buldum der odasında Kerem ama silinmiş, gölün suları herşeyi tüm geçmişimi silmiş .Bu güncenin bana ait olduğundan bile emin değilim der. Geleceğin teknoloj,lerinde artık her daim distopk ve kurgu bilim filmler buna benzer konulardan ilham alıyorlar hafızaları anıları siliyorlar ve hiç biri bu duyguyu ve zamanı böylesine derinden hissetiremiyor. Sonra Kerem devam eder kendi iç konuşmasına günce elinde.Şimdi nereden başlamalıyımEsra’nın anlattığı hikayeyi unutmamak icin yazmalıyım derken güncesie o zaman Türkçe’ye Akıl Defteri, olarak çevrilen kısa süreli hafıza kaybı olan bir adamın hikayesini konu ed,inen Christopher Nolan ‘ın yönettiği Memento Filmininin icine gider zihnim bir an . 

Saat çalışır ve yasak meyva kırmızı elma,Yasak Aşk 

Bir sonraki sekans Esra elinde bir sepet icinde kırmızı elmalar saat kulesinde merdivenleri çıkmaktadır .Sana elma getirdim der Kerem’e . .Elmalar Havva’dan bu yana kandırıkçı o kadını ve yasak aşkı temsil etmektedir bir anlamda ve bir günahı . Saatin çalıştığını görür . Çarklar dişliler eskiden oldugu gibi çalışıyor der.ve sorar Kerem’e bunlardan biri eksilirse ne olur? Diye .Cevap verir Kerem “ durur” . Esra kırmızı hırkasına sürerek temizlediği kırmızı elmayı yine o yarı hükmedici sesi ile Kerem’e sunarken “ yemeyecek misin “ der. Bir ısırık aldıkta sonra elmadan yok oldun ortadan der Esra’ya Kerem. Ne zaman deyince Esra. “Gözlerimi kapattırdın ve yok oldun” der. Göz simgesi filmin bir başka anahtarıdır, kör kadının gözkeri Kerem’i gerek çanı ararken müzsyenler tarafından gözlerinin bağlanması gerek gölden ormana geçtiklerinde Kerem’in gözlerini kapattırması, Rüzgarda sallanan Esra’nın evinin yolundaki Göz işareli levha ve görmek ve göz temalarına göndermedir. Devam eder konuşmaları .Esra göz kapatıp ortadan kaybolmanın sadece bir oyun olduğunu söyler. Saatin tik takları duyulurken Kerem Agah bey der ve pencereden Agah beyin gelişi gözükmektedir .Buradaki anlatıda ilginçtir .Biz izleyici olarak önce pencereden agah beyin gelişini görmeyiz önce Kerem görür , sonra sözle anlatılır ardından bize gösterilir Agah beyin Saat kulesine yaklaşması .Bu zaman dizgesi de anlatımın bir parçasıdır. Esra burada kalacağım der ısırılmış elmayı alır dişleye dişleye giderken agah beyi kastederek onu daha iyi tanıma fırsatı bulacaksın der. Elmayı ısırı bir köşede duruyordur gah bey merdivenleri çıkar . İşler ne durumda bakmaya geldim der Kerem. bu arada grannd tuvalet iki dirhem bir çekirdek giyinmiş haldedir ve cebinden zincirli bir köstek saat görünmektedir Agah beyin . Görüyorum Esra hanım da benden meraklı der. Bu da kaybettiğini söylediğin defter galiba diyerek Kerem’in güncesini alır eline gözlüklerini de takarak yarı alaycı birifadeyle ve ne hoş tesadüf der Kerem buldum dediğinde. Kerem bu günce bana ait der.Yani Agah beye okuma onu demeye getirir ama Agah bey hiç oralı olmaz ve der ki “ Biliyorum ama içinde bana ait olan şeyler de var “ Esra ve Kerem gözgöze gelip birbirlerinden göz kaçırmaktadırlar. Esra “ iki erkeğin arasındaki kız kavgası” olugunun idrakıyla yalnız bırakır onları uzaklasır oradan.Tam bir yere bakan yürek yakan edası. Agah bey de günlüğü atarcasına bırakır ve gözlüğünü cebine koyarken umarım stesinden gelemeyecegin şeylere yeltenmezsin diyerek gider. Bir tehdit sahnesine tanık oluruz. Kerem sessiz kalır ısırılmış elmayı eline alır ve o plan da kapanır. 

Bir sonraki sekans oteldedir. Otelci oda yok der iki müşteriye otel doludur der yadırgar müşteriler durumu giderler. Otel halbuki boştur. . Kerem otelcinin tavrını farkındadır suratından düşen bin parça papagan mesleei der ve o sekans diğer plana geçilir odasına girer Kerem saat kulesine bakar ışık görünce tutar saat kulesinin yolunu. 

Onarılmış Saati Döverek Bozmaya Çalışan Kadın 

Bir sonraki sekans gecilir. Bildğimiz üzere Kerem, saat kulesindeki saatin onarımını tammalamış çanı takmış çalıştırmıştı Fakat Esra Kerem’in işini bitirip kasabadan ayrılmasına mani olabilmek gayesiyle saati hışımla tekrar bozmaya çalışır.Sanki saati hatta zamanı dövüyordur. Ne yapiyorsun sorusuna büyü yaptım der.sonra da İşin bitiyor ve gideceksin . Kerem, Esra’nın kendisiyle gelmesini ister gelemeyeceğini tekrarlar Esra. Sonrada “Biliyorum sen yine de gideceksin başka saateri onarmaya onlara can vermeye.Bu kuleye her bakışımda buradan giden birini hatırlayacağım. Çanın her çalışında “ der Esra . Kolyesi de boynundadır. Esra icin Kerem’Iin gitmemesi elzemdir .Saati bozarak seni burada tutabileceğimi sandım diğer anlattıklarım masal..bitsin bu masal deyince, buna karşılık Kerem “bana masal olmayanı anlat , seni burada tutan gerçeği “der .Esra herzamanki uslubuyla gizemli halini sürdürerek “ gerçeği mi bilmek istiyorsun “ der.Burada Esra’nın verdiği hissiyat masumane bir gizem duygusu değildir içinde kibiri hissettiren karanlık bir duygunun kasveti vardır. Gel de sana göstereyim nedenini der gibi.Yoksa Jean-Pierre Jeunet ‘nin yönettiği Fransız Filmi Le fabuleux destin d'Amélie Poulain yani kısaca Amelie diye bildiğimiz tatlı kız Amelie gibi işaretleri ve sürprizleri seven bir kızın ya da kadının öyküsü ve gizemi gibi olsaydı bu duygu bana ve dahi izleyiciye geçerdi . 

Kız Çocuğu Mezarlık 

Sonraki sekans doğa görünümü bana Andrei Tarkovski filmlerini hatırlatır .Kerem ile Esra ormanda birmezarın öönünde konuşmaya başlarlar Burada yatan kim kimin mezarı diye sorar Kerem. Deniz’in der Esra. Deniz mi sorusuna Deniz kzıım dediğinde mesar gözükür ve beyaz mezar taşında sadece büyük punto harflerle Deniz ismi görünmektedir Daha 7 yaşındaydı kaybettiğimde diye anlatır Esra öyküyü ve kızının öldüğü gün kuledeki saatin sessizliğe bürünüp durduğunu söyler. Esra’nın kendisiyle gelmesini isteyen Kerem Esra’nın kaybettiği kızı Deniz’in mezarının Kasaba’da bulunması nedeniyle kasabadan ayrılamayacağını öğrenmiş olur böylece.ilginç olan rastlantısallık benim Antakya Arsuz Tel Atchana kazı bölgesinde agatha Christie n,in Kazı evinde kaldığını anlatışım ve Mezopotamya cinayetlerini anlatmamdı zira agatha Christie’nin kzıı Rosalind’in 7 yaşındaki hikayesi ve 7 sayısının agatha Christie icin ozel onemi olmasıydı. 

Otelci Papağanın Gidişine Dayanamaz ve Hayata Gözlerini yumar 

Sonraki sekans otele gelir Kerem.Otelcinin kıpırtısız durduğunu görür giden papagan yüzünden üzüntüden ağzını bıçak açmamaktadır. Odasına çıkar Kerem bir süre sonra oda hizmetlisi kopek avlamaları sonrası ne olur aşağı gelin der.Aşağı indiğinde öldüğü farkedilir Otelcinin öldüğü adli tıp açısından ilginç br “rigor mortis “ halidir bu olum katılığı . .bir sonraki planda bir gol manzarası belirir ve sonrası ölüm sonrası adli inceleme için görevliler gelir durumu arastırırlar papağana üzüldüğü için öldüğünü söyler Kerem . 

Av Zamanı 

Karısının Kerem’e olan ilgisinin farkında olan Agâh Bey’in ruhunu, kıskançlık ve rekabet duygusu ele geçirmiştir ve hala olana bitene tepeden bakan tavrıyla , ve karsının üzerindeki iktidar alanını Kerem’ e bırakmamak ve Esra’nın üzerindeki tahakkümünü kaybetmeye niyeti olmaksızın Esra’nın yerini bildiğini düşündüğü Kerem’i ava davet eder. Kerem bu sekansta o davete icabet etmiştir . “geldiniz demek der her zamanki tepeden bakan tavrıyla Agah bey. Yanında da bir av köpeği elinde tüfek vardır. Muhtemelen o tüfek daha önce Keremle konusurken temizlediği tüfektir. 

Ava gideceğiz der .Avdan anlamam der Kerem. Tüm film boyunca izlediklerimizden Kerem’in avcı bir ruhu olmadığını da görebilmekteyiz . biliyorum ama hayatta her şeyi denemek lazımdır der Agah bey ve ava çıkmayı adeta dayatır Kerem’e o üs perdeden konuşma haliyle daha bunları soylerken adımlarını atmaya başlamıştır bile. Vermiştir Kerem’in de eline bir tufek Kerem takip eder onu .Belli bir noktaya gelince “av maharet ve bilgi işidir, ama en çok da sabır işidir der sonra .Tüfeğiyle ateş edip kuşları vurur “der. Bir yandan avlanamaya Kerem’e talkım vermektedir avlanmanın birinci şartı ateş edebilmektir.Vurup vurmadığını sonra anlarsın diye ama esasen orada vulu bulmakta olan agah beyin Kerem ‘le içine girdiği rekabette boynuzlarını çarpıtmaya çalışmasıdır ve güç gösterisidir. Bir ara av sırasında tüfegini omzuna al der Kerem’e bağıra ççağıra ve emreder bir tonda kendi de aynısını yaarak .Kerem de alır tüfeği omzuna ateş ederler ikisi de Kerem ‘e vurulmuş kuşu verir. Al sen vurdun der, ben mi vurdum gerçekten der. Filmin en yadırgadığım bölümüdür aslında bu kısmı . bazı zamanlar Kerem’in bu kadar kolay manipule olmasına şaşırı gibi . Bu işte öykünmenin izleyiciye iç içe girdiği noktadır. .Ben mi vurdum sorusuna Agah bey bazen kimin neyi vurdugu belli olmaz der.Hava karramıştır ve hala av devam eder.Kerem sigarasını ayakkabısı ile sigarasını söndürür ve oturduğu bir agac omacasındayken ölü kuşu eline alıp çocukken bir kuş vurmuştum sapanla .rastlantı sonucu , uçan bir kuşa öylesine sallamıştım taşı dediğinde içim biraz daha donar . Filmin başından beri agah Bey’in ve Esra’nın gerek zaaf gerekse karanlık yönlerini o kadar çok izlemişimdirki, sanki Kerem böyle şeyer yapamayacakmış gibi birden objektivitemden uzaklaştığımı ve izlerken subjektif hale geldiğimi farkedip hemen cıkarmaya calısırım o noktadan kendimi . Zira İnsana dair Ying ve Yang ı , her insanın iyisi kadar karanlık yanını unutmus bir hale gecmeye meyil belirmistir. Biraz ara verip deva ettim izlemeye . Aynı sekansa donuldugunde anlarım bunların gereksiz oldugunu . Çünkü Kerem şöyle devam etmektedir .Çok şaşırmıştım sonra o şaşkınlığım korku ve pişmalığa dönüştü der. Küçüçük bir serçeydi ve oracığa gömmüştüm der.günler sonra merak edip gömdüğüm yeri açtım yerinde yok deyince işte filmin altın anahtarlarından birisi de burası diyebilirim filmi sonuna kadar izledikten sonra olanı biteni yazdığım icin tıpkı kırmızı atkılı cesedin bulunamaması gibi diyelim şimdilik bu ipucu. Ne oldugunu hiç anlayamadım der.Kendi hayatı da aynen boyledir . Bu da bir tekerrürdür. Cevaben Agah Bey yanlış yeri kazdın healde der ve Kerem o gunden sonra hic bir canlıya zarar vermeye kendi kendine söz verdiğini söylediğinde Agah bey duygulu bir hikaye der yine kinaye ile .Kanyagından bir yudum alıp hava bozdu kalkalım der,Tum av boyunca tü surecleri kendisi yonetmektedir bir yandan .Gitmeden ateş ayakları ile söndürken silahını unutma der Kerem’e . Kerem ‘de aynı zamanda aklı bir karış havada bir hal vardır. Olan bitenle avla tamammen ilgisizdir. Sanki Esra ile yasak ask yasayan bir adamın kocası tarafından agır bir cezaya maruz bırakılmamak icin onun sozunu dinleyen birisi gibidir bu teslim olmus ve kuzu kuzu herşeye uyum gösteren hali . O sırada Agah bey gerçeği söyler “ kusu ben vurdum “ der .Kerem olabilir der. O’nu sana armağan ettim . ama bu başka şeyleri de armağan edeceğim anlamına gelmez der. Burada karısı Esra’yı kasdetmektedir .Gözdağı vermektedir Keremê . Agah bey şovunu yapmış ama henüz bititmemiştir. Arkasından hemen üç kere Esra nerede der Kerem her seferinde suskun kalınca. Son tekrarında daha da yaklasıp saldıracakmış gibi davranır Kerem’e. Bilmiyorum dediğinde Kerem, Agah bey “ onu tanıdığını kolaylıkla elde edilebilecek biri oldugunu sanıyorsun , onu koruyan ona bu hayatı sağlayan benim “ der .Neden bunları söylüyorsunuz bana deyince Kerem agah bey Esranın bensiz var olamayacağını anlaman için der. Ve biraz daha hair görerek “ gerçi kafanın kalınlığını saptamıştık ama der”.Kerem heybesini atıp arkasını dönünce ."Dur bakalım korkak" diye bağırır arkasından. Agah beyin o hali histeri krizine girmiş güç potentini kaybetmiş birinin hali kadar acıklıdır. Kerem birden az onceki hallerinden eser bulunmayan haliyle son derece kendine güvenli gözükür ve hesap sorma sırası kendisine gelmişcesine “ ya benden gizlediğiniz saatçi .O da korkak mıydı?" diye sorubnca Agah bey "sınırı aşıyorsun"" diye yine aba altından sopasını gösttermeketdir. Sonra Kerem daha da özgüvenle tahrik etmeye başlar agah beyi “ Esra’nın çocugunun babası da mı korkaktı “ der bu sırada yüzünde mustehzi bir gülümseme haline dayanamaz ve saldırı Agah bey Kerem’e düsürü onu yere .Yerde yatar halde iken boynuna  dayar tüfegin namlusunu ve bitireyim mi senin isini burda , geberteyim mi diye tehdit eder..O sırada sürüne sürüne  suya gider Kerem o yuzkoyun vaziyette o vaziyette ellerini kullanmadan gölden su içer. Çekilir Agah bey.Saati ne zaman teslim edeceksin der 3 gün sonra teslim alma ve kasabayı terk etmesinin sozunu alır Kerem’den.Onu sen vurdun değil mi der Kerem . Onu sen oldurdun. Der. Döner arkasını gder Agah bey. 

Bir sonraki sekans otelci oldugu icin Otele gelen müşterilere rastladıkça cevap verir Kerem istediğiniz a nahtarı seçin diye .Müşteri attan düştüğünü söyler merdivenleri çıkar 

Rüya 

Bir sonraki sekans gölde bir kayık ve göl manzarası siyah beyaza geçer film.Kerem sonra kayıgın pupa tarafında çapraz yatar vaziyette ii kere Esra diye seslenircesine bağırır.Gölde ayna oyunları Rüyada göz imgesi ve çocuklukları Kerem, Esra’yı ararken daldığı bir rüyada mütemadiyen fakat bir türlü hatırlamadığı rüyayı tekrar görmektedir. Esra’nın kendisine anlattığı hikâye ile uyan bir rüyadır bu . Esra’nın çocukken ayna oyununu oynadığı ve gerçekten âşık olduğu kişinin kendisi olduğunu gösteren bu rüyada ı köy evinde oynmaktadırlar.Çocugun boynunda kırmızı bir atkı vardır. Esra yuvarlak bir ayna tutmaktadır.aynada güneş ışığı ve ışığın Kerem’in cocoukluk halindeki yanısmaları ve saatin sarkacının kıpırtısı görünmektedir. Aynada iki cocouk saatin onunde aynı aynada gorunur. Göz ve saat plana girip cıkmaktadır. Gölköy oteli tabelsası sallanır göz imgesi görünür o da tabela gibi zincirlerinde sallanmaktadır.Gıcırdayan kapıyı acar yetiskin halleridir esra arkası donuk tezgahın oradadır Ayna oyununu dokuma tezgâhının başında halı dokuma planı ve senelerce birbirlerini aradıklarını ve beklediklerini birbirlerine söylemeleri sevişmeleri sonrası mavi fonlu bir aydınlatmada gün agarmışken sabah aynı yatakta oldukları esnada Esra elindeki ayna ile kendilerine baktığında ilk defa ikisini de aynı aynada görmektedir fakat bu sırada Esra uyanık Kerem uyur haldedir. Esra’nın daha önce anlattığı gibi hedeflenen bu idi ikisini de aynı aynada görmek . Oda renkeri beyaza dönmüş sabah olmuştur. Düş bitmiştir sabah uyanan Kerem yanında Esra’yı bulamaz. Esra diye seslenir. Mavi odada boş tahta bir beşik ve şömine vardır kapı gıcırtısı duyulur Kerem Odayı açıp baktığında. Rüyalar da Kavur’un filmlerinde kullandığı bir anlatım dili Anayurt Oteli’nin ilgili sekanslarını hatırlattı bana bir an..Bu arada Gizli Yüz gibi mistik unsurlar da hayli hissettiriyor filmed kendisini. Tabi ben bu anlatımlarda ara sıra yine Puslu kıtalar atlası’na gidip geldm yine. Rüya icinde rüya , rüyalar gerçek gerçekler rüya diye diye. Duvarda fotograflar bakar bir süre sonra da beşikteki bebeği sallarken görür kendini demekki rüya bitmemiştir .Zamanlar içiçe geçmiştir. Dokuma tezgahının icinden geçer yeniden . 

Mavi pencere ve ışıklandırmaları Anayurt Oteli'nde de gördüğüm sekanslar gelir gider bir yandan zihnimden olan biteni izlerken. 

Saat kulesinde Agah bey ile birlikte görünür sonraki sekansta. Çan çalar 5 kere.Agah bey , saat tamir etmenin ücretini takdim eder Kerem' e "konuştugumuz gibi" diyeek .Kerem hic bir sey konuşmadık der. Para ile birlikte içinde sabah 9:00 a tren bileti de vardır. Bir daha geri döönmemesi tavsiye edilmiştir Kerem’e agah bey tarafından .Parayı biletle birlikte alan Kerem saat kulesinden uzaklasırken Agah bey oh kurutuluyoruz havasında bir keyif cigarasına sarılır arkasından. Saati teslim ettim ve gidiyorum artık der kendi kendine elinde bu sefer sadece tek bir çanta vardır bond benzeri çantası. Bu seslendirmenin odadan yazılan günce tutulması esnasında oluruz bir sonraki planda.odada “işim bittiği icin değil zorunlu oldugum için gidiyorum der. O’na hayallerimi süsleyen kadın oldugunu onu sevdiğimi soyleyemeden gidiyrum der iç konusmasında guncesine bunları yazarken .Bu korkaklık mı bilmiyorum der...Ve sağ elini kullanmaktadır. Kapı açılınca kafasını arkaya doner. Oda hizmetlisi fincanda kahve getirir. Otelin son müşterisi sizdiniz ben de yarın koye gidiyorum der.Kendi zarftaki parasını kadına verir. Merhametli hali bir kez daha izlenir Kerem’in. Çan 5 kere daha çalar. Kerem'in güncesini yazarken iç konuşmaları Anayurt Oteli 'nde Zebercet'in iç konuşmalarını ,Gizli Yüz'de fotografçının iç konuşmalarını yüzleşmelerini anımsatır. Bu anlar ana karakterlele yani Kerem, ya da Zebercet ya da Fotografçı ile   duygudaşlık yakalnamasına en elverişli noktalardır aslında 

Düğüm Çözülüyor 

Filmin sonraki sekansında tabaklar ve ahçı onluklu bir adam görüntüsü ile açılır plan. Mutfakta sol köşede göz şekli sembol görünmektedir tabelada. Mutfagın ismi yazmaktadır orada . “saaati iyi yapmışsın usta çok güzel çalıyor zamanımıza kavuştuk” sözleri çok tatlı gelir kulağa . İşini tamamlayarak kasabadan ayrılmak üzere olan Kerem, lokantada yemek yerken lavaboya gittiği bir esnada önce lavabonun aynasında kendi yüzüne biraz uzunca süre bakakalır ,kalktığı masaya döndüğünde bırakılmış bir paket bulur. Paketi açtığında içinden kırmızı bir kaşkol çıkar ve sokakta gördüğü Esra kendisini takip etmesini ister. Daha önce de göle kadar takip etiği lokantayı hatırlarız hemen bu sekansta . Zira kahve soyleyip kahesini içmeden çıkmıştı o lokantadan .Esra, göle doğru gitmektedir. Daha önce de öyle olmuştu esra göle doğru gitmişti. Kerem’in üzerinde, kasabaya ilk geldiği gün gölde cesedini gördüğünü beyan ettiği adamın gömleğinin aynısı ve ve kırmızı atkı vardır. Ahali dua okumaktadırlar sokakta cenaze merasimi gibi. Ormanın içinde kerem alnını tutar daha önce yara aldığı yeri . kırmızı atkıyı boynuna takmıştır. Ormanın içinden geçer. Göle vardığında Esra’yı görür.Bu kez esra yı gözleyen bir başka kişi gorunmez Kerem’ e. Tüyler ürpertici güzel bir kurgudur bu . erem, Esra’yı bulmaya çalışırken Esra, Kerem’in karşısına agah beyin tüfeği ile çıkıp 2 el ateş ederek kalbinden vurur. Göle atılan kalp bir kolyeye neden şaşıralım ki şimdi . Düğüm çözülmüştür filmde. Kerem’in cansız bedenine sarılan Esra “ hep seni sevdim” der. Esra cesedi yok etmek icin olay mahalline Agâh Bey ve dilsiz yardımcısnı bir şekilde çağırmıştır.Keşke taş bağlasaydırk der Agah bey. Sonra da canlanacak değil ya der. Bu arada kayığa sert bir şekilde cesedi attığı icin de yardımcısına ahmak diye söyenir Agah bey.Kanımca burada bir cesede merhamet göstermek olarak değil de otomatik ayna nöronları devreye girmesinden kaynanana bir detay olsa gerek. ve Kerem’in cesedini kayığa bindirilip göle atılmıştır. Suyun aynasında Esra yeniden daha once gorundüğü gibi kendi yüzünü görür. Ya da o suya bakar biz onun yuzunu goruruz. Bu da bir aynna oyunudur zaten. 

Cinayet salt bir intikam cinayeti Kerem ‘de salt bir intikamının kurbanı değil aslında . Bir anlamda tutsaklık hissi ile kıpırdayamaz olma halinin çarresizliğinden kaynaklanan , terkedilmenin terkedilme korkusunun ateşlediği cinnetle karışık bir haldir Esra’nın hali.Öte yandan aynı zamanda bir intikam cinaetidir Esra akrep tabiatı ile geçmişin de intikamını alarak Kerem’in yokluğunun acısını çekse de bu intikamdan haz duyabilir 

Filmin son sekansında mademki ölüm bir yolculuktan dierine geçmek bir hayattan ötekine geçmek Kerem’in ölümü sonrası gücesine lanetlenmiş biriyim ben bir boşlukta sallıyrum desine de şaşırmamalıyız bu sonsuz tekerrürler sarmalında .Boşuna mı Tekerrür sokak demişlerki .. araftadır Kerem ne orada ne burada . ne karanlıkta ne aydınlıkta. Bu nedenle yaşadıklarıyla beraber anıları ve güncesi tekrar tekrar yazılıp silinmektedir. Geçmiş ve şimdi içrek hale gelmiştir .Ben bu filmde kerem’in durumuna bir isim verdim . MOBIUS şeridi. Hem içeridesindir hem de dışarıda. Yani anlatımlarımın başında belirttiğim ahmet Hamdi Tanpınar’ın dediği gibi “‘Ne içindeyim zamanın, ne de büsbütün dışında’” 

kerem'in zaman konusuna dair söylediklerinin ardından ölüme dair söylediklerne dair  hiçbirini bilmiyor olmasına hafızada yer eden son  kapanış sözleri şöyledir tren seyahatinde ." Ama bildiğim tek şey duyguların ölmediğidir .Duygularımın hiç ölmediği der.Film Esra'nın dokuma tezgahındaki görüntüsüyle sona erer. 

Bütün bu anlatımların yanısıra olay örgüsünün tamamı düşünüldüğünde filmin bana düşündürdüğü “ akrep” sözcüğünün diğer anlamı ile gelişen bir başka hikaye daha oldu . Akrep.. Akrep ile Kurbağa’nın hikayesi ... Akrep malum suda yüzemez ve hikaye bu ya nehrin öte yakasına geçmek zorunda kalır ve kurbağayı görür. Akrebin kendisine yanaştırığınıfark eder etmez kurbağa korkudan suya atlayıp uzaklaşırken . Akrep ve talepkar aynı zamanda kendisini acındırarak : “Kurbağa kardeş; beni sırtında karşıya .. geçirir misin “ der. Kurbağa olmaz sen beni sokarsan deyince . Hiç Olur mu öyle şey ?” der akrep. “O takdirde ben de suda batarım ve boğularak ölürüm”..Kurbağa peki der sırtını alır akrebi fakat yolun yarısında akrep onu sokmuştur ve durumu gidrek kötüleşmiştir.Neden yaptın , bana beni sokmayacağına söz vermiştin der. Akrep cevap verir. Bu benim tabiatım. 

Bu aşkı öyle ya da böyle sırtına alan gezgin Kerem , gider Esra’nın peşisira ve Esra’nın tabiatı akreptir. Bir sevişme sırasında dahi can yakıp Kerem’in dudağını öpüşürken kanatması ve canını yakması kan dokmesi ile Kerem’in canına kıyması kanını akıtması aynı duygu durumunun yumağı ve Esra’nın tabiatıdır. 

Filmi izlerken snunda Can Bonomo’nun seslendirdiği ...meczup klibinin guguklu satle açıldığı ve şarkının sözlerinde “ sona gidermiş her an “ dediği bölümü ve Kerem’in bir anlamda “meczup” oldugunu düşündüm...“Dermiş hep aşklar yalanKorkmam oyunlarından.Sona gidermiş her an.Gitme ey meczup uyan sözlerini düşünüyorum . 

Bu arada filmde bir an suda Kerem’in cesedini, Puslu Kıtalar Atlası romanınının filmini çekmiş olsaydı Kavur orada bahsi geçen içinde sulara bırakılmış cesetlerde yapılan incelemeler konusu onun bir sonraki film örgüsüne ve kurgusuna nasıl yansırdı diye düşünemeden edemedim. 

H.Çiğdem YORGANCIOĞLU 

ISTANBUL 23 HAZIRAN 2020 

Coronormal Sürecinde akrebin yolculuğunda Tesadüfler Güncesi 

“ 

http://www.yapi.com.tr/etkinlikler/1-antakya-bienali_30129.html